'Aureospicata'

Wyprostowane drzewo o ładnym, wąskostożkowym pokroju. Korona gęsta, niezbyt regularna, ugałęziona do samej ziemi. Rośnie wolno. W wieku 10 lat osiąga 2,5 m wysokości i 1,5 m szerokości. Po wielu latach dorasta do 10 m wysokości i 3-4 m szerokości korony. Rozwija się na wiosnę bardzo późno, w czerwcu, najpóźniej ze wszystkich świerków. Młode przyrosty intensywnie żółte, o intensywności zmiennej w poszczególnych latach. Na tle ciemnej zieleni starych gałęzi daje to niezwykły, kontrastowy rysunek. Po około czterech tygodniach przebarwienie zanika i igły stają się ciemnozielone, błyszczące. Igły bardzo krótkie, 10 mm, grube, zaokrąglone na końcach, promieniście ustawione na gałązkach. Szyszki młode fioletowe, później brązowe, 5-10 cm długości. Ma małe wymagania co do gleby, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o kwaśnym odczynie, w miejscach półcienistych lub słonecznych. Dobrze znosi zacienienie. Do sadzenia w parkach i dużych ogrodach, w miejscach osłoniętych od zimowych wiatrów. Poza okresem wiosennym praktycznie nie odróżnia się od gatunku.