Nazwa zbiorowa dla drzew o podobnych cechach, lecz pozyskanych z wielu naturalnych stanowisk, często rozmnażanych generatywnie. Pierwsza roślina została opisana w połowie XIX wieku we Francji. Odmiana świerka o bardzo luźnym, ażurowym, szerokostożkowym pokroju, ze względu na charakterystyczne pędy zwana świerkiem wężowym. Wzrost silny, roczne przyrosty do 1 m W wieku 30 lat osiąga 15 m wysokości i szerokość 5-8 m. Pień wyraźnie widoczny. Pędy wyrastające z pnia pod kątem prostym, wężowate, prawie bez rozgałęzień, zakończone pojedynczym pąkiem. Gałęzie boczne zwisające. Z wiekiem drzewa stopniowo zagęszczają się i tworzą bardzo ładne, nieco egzotyczne formy. Igły do 3 cm długości, grube i sztywne, ułożone promieniście na pędzie, ciemnozielone. Szyszki wydłużone, do 15 cm, nieliczne, zwisające. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Drzewa...
autor opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska
Poprzedni
